ไทยจะเป็นปิ่นนาๆประเทศ..ไม่นานเกินรอ

แชร์ให้เพื่อนเลย

วันอาทิตย์ต้นเดือนที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2565

พิธีกรรมช่วงบ่าย หลังจากปฏิบัติธรรมและอ่านทบทวนโอวาทแล้ว หลวงพ่อทัตตชีโวท่านได้ให้โอวาทแก่สาธุชน

ความเป็นไปของโลกขึ้นอยู่กับบุญบาป

“จากเหตุการณ์ที่เกิดทั้งโลกขณะนี้ ถ้าว่าไปตามหลักวิชาแล้ว ก็สั้นๆคือ ทุกอย่างที่เกิดกับตัวเราก็ตาม กับครอบครัวกับวัดวาอารามบริษัทห้างร้าน แม้ประเทศชาติและก็คนทั้งโลก

จะร้ายจะดี ขึ้นอยู่กับบุญบาปของคนเรา”

“ตัวของเราเอง ถ้าประสบทุกข์เมื่อไหร่ ก็รู้แล้วว่า บาปเก่ามันตามมาทัน หรือบุญบาปในตัวเรามันไล่ๆกัน มันจะเท่ากัน

ถ้าบุญมากกว่าบาปมากๆ จะหยิบจะทำอะไรก็สะดวกหมด”

“ครอบครัวก็เหมือนกัน บุญบาปทั้งครอบครัวรวมกันแล้ว ถ้าบุญมากกว่าบาปครอบครัวก็เป็นสุข ถ้าเริ่มมีอะไรกระทบกระทั่งแสดงว่าบาปมันจะไล่ตามติดเข้ามาแล้ว”

ไม่เว้นแต่บริษัทห้างร้านวัดวาอาราม แม้ประเทศชาติก็อยู่ในลักษณะเดียวกัน”

“เพราะฉะนั้น ขณะนี้โลกทั้งโลกมีเรื่องราวเยอะแยะอย่างที่เราทราบกันอยู่แล้ว

มองว่าทั้งโลก โดยเฉลี่ยแล้วบาปมันไล่มาติดๆกับบุญแล้ว มันเริ่มก้ำกึ่งกัน จึงได้มีเหตุการณ์ที่ไม่อยากจะให้เกิดมันก็เกิด ทั้งโรคระบาดทั้งสภาพข้าวยากหมากแพง แม้ที่สุดบางประเทศถึงกับทำสงครามกัน

เหล่านี้ฟ้องว่าบาปมันไล่ติดๆกันเข้ามา”

“แล้วแก้ไขได้ไหม..ได้”

“ขอให้รู้จักหลัก

ก็เมื่อบาปมันไล่หลังมาอย่างนี้ ก็เติมบุญกันลงไป

เมื่อบุญได้มากเข้า บาปมันตามไม่ทัน มันก็ต้องสงบลงไปเอง อันนี่โดยหลักการ”

หลักของการสร้างบุญ ต้องรักษาใจไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดเวลา

“อย่างที่อ่านโอวาทให้ฟัง เส้นทางที่ไปสู่ที่สุดแห่งธรรมนั้นอยู่ภายในตัวของเรา เราก็ควรรักษาใจไม่ให้หลุดจากศูนย์กลางกายในทุกๆอิริยาบถ

ไม่ว่าเราจะอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันขบฉันภัตตาหารรับประทานอาหารสวดมนต์ไหว้พระเจริญภาวนาหรือปฏิบัติภารกิจอะไรก็ตาม เราก็ต้องรักษาใจอย่าให้หลุดจากศูนย์กลางกายอย่างนี้ถึงจะเรียกว่าเราได้ทำอย่างที่เราตั้งใจในการมาอยู่และมาสร้างบารมีร่วมกัน”

“วันนี้จากความที่บาปมันไล่ใกล้เข้ามา จึงมีเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดก็เกิดขึ้นในโลกนี้ แม้ในประเทศนี้

สิ่งที่อยากจะฝากก็คือ

เราตั้งใจมาสร้างบารมีมาสร้างบุญ แล้วหลักในการสร้างบุญ

ก็ต้องรักษาใจไว้ที่ศูนย์กลางกายให้ต่อเนื่องกันตั้งแต่อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันอย่างที่ว่า”

หลักของการสร้างบารมี ต้องทำบุญอย่างถูกหลักวิชชา

“ถ้าถามว่าบุญกับบารมีนะมันยังไงกัน คำตอบก็คือ บุญกับบารมีมันก็เรื่องเดียวกันนั่นแหละ”

“แล้วทำไมต้องแยกเป็นบุญกับบารมี

บารมีก็คือ บุญที่ทำถูกหลักวิชชา เช่นทำทาน

ทาน..อย่างพวกเราทำวันนี้ ผ้าป่าของเราวันนี้

หลักวิชาก็คือ

1. เราเจตนาบริสุทธิ์ ตั้งใจจะมาทำให้เกิดเป็นบุญเป็นกุศลของเราจริงๆ

2. ทรัพย์ของเราก็เป็นทรัพย์ที่บริสุทธิ์ ไม่ได้ไปคดโกงใครมา เกิดมาจากน้ำพักน้ำแรงเราจริงๆ

3. ตัวของเราก็บริสุทธิ์ ตั้งใจรักษาศีลเจริญภาวนานั่งสมาธิสวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็นเรื่อยกันมา พระธรรมจักรก็สวดกันอีกเป็นพันๆหมื่นๆล้านจบกัน

ตัวของเราก็บริสุทธิ์ พระที่มาเป็นเนื้อนาบุญให้เราก็เช่นกัน หลวงพ่อหลวงพี่ทั้งหลาย ก็ตั้งใจปฏิบัติอยู่ในศีลสมาธิปัญญา อยู่ในปริยัติปฏิบัติตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสั่งเอาไว้ให้

แม้มิได้เป็นพระอรหันต์ แต่ว่าก็ตั้งใจสร้างความบริสุทธิ์ให้กับตัวเอง

นี้ก็ถือว่าเป็นเนื้อนาบริสุทธิ์ อย่างนี้เรียกว่าทำครบตามหลักวิชชา เจตนาบริสุทธิ์ ทรัพย์บริสุทธิ์ ตัวของเรา ผู้ทำทานบริสุทธิ์ พระที่มารับทานเป็นเนื้อนาบุญให้ก็ตั้งใจทำความบริสุทธิ์

อย่างนี้เรียกว่าทำบุญถูกต้องตามหลักวิชชา แล้วก็ได้บุญมาก”

บารมีคือบุญที่มีคุณภาพพิเศษ

“บารมีก็คือการทำบุญอย่างถูกหลักวิชาที่ว่ามานี้ แต่ว่าเพิ่มลงไปอีกคือ

1.ชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพันกันจริงๆ

อย่างที่พวกเราทำกันมานั่นแหละ ไม่ว่าพระศาสนาจะมีภัย  ศาสนาในประเทศ ศาสนาในต่างประเทศเขาประสบภัยกันอย่างไร เราก็เสี่ยงชีวิตไปช่วยเหลือเกื้อกูลกัน แก้ไขพระศาสนากันมาอย่างดี

2.ตั้งใจทำอย่างต่อเนื่อง

เพราะฉะนั้นก็เลยได้บุญใหญ่ เป็นบุญที่มีคุณภาพ มีความพิเศษ

โดยสรุป บารมีก็คือบุญที่มีคุณภาพพิเศษ เพราะ

หนึ่งทำถูกต้องครบถ้วนตามหลักวิชชา

2 ทำชนิดทุ่มเทชีวิตจิตใจลงไปเลย ไม่ใช่เหยาะๆแหยะๆ

3 ทำอย่างต่อเนื่องตลอดมา ไม่ใช่ชาติหนึ่งทำครั้งหนึ่ง หรือวันเกิดทีก็ทำทีหนึ่งปีนึง..ไม่ใช่

พวกเราได้สั่งสมบารมีกันมาอย่างนี้ตลอดมา จึงเรียกว่าเป็นนักสร้างบารมี”

ต้องสร้างบารมีเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ล้างผังบาปที่พลาดพลั้งทำไว้ในอดีต

“ไม่ว่าชาวโลกทั่วไปหรือเราก็เหมือนกัน ก่อนจะมาถึงวัดเราก็มีเผลอไผลไปทำไม่ดีอะไรไว้บ้างเหมือนกัน เพราะมันยังเหาะไม่ได้ยังไม่หมดกิเลส”

“มนุษย์ทั้งโลกน่ะ เวลาจะทำอะไรไม่ดีนะ มักจะเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

เช่น โกรธขึ้นมาก็คว้าปืนคว้ามีดจะไปไล่ข้า

รู้หรือเปล่า เราไปไล่ฆ่าเขา เขาก็จะสู้ เขาก็จะเอาดาบเอามีดมาฆ่าเรามั่งเหมือนกัน

หรือไม่อย่างนั้น ฆ่าเขาได้สมใจนึกเลย แล้วรู้ไหมนั่นน่ะญาติพี่น้องเขาก็มี เดี๋ยวเขาก็มาคิดบัญชีกับเรา เดี๋ยวเขาจะมาฆ่าเราบ้าง รู้ไหม ก็รู้ด้วยกันทั้งนั้นแหละ

แล้วจะไปฆ่ากันอยู่ไหม ก็ยังฆ่ากันอยู่

นั่นแหละเวลาจะทำชั่ว มนุษย์เอาชีวิตเป็นเดิมพัน”

“บางคนก็ไปคดไปโกงเขา ทำเอาหมดเนื้อหมดตัว

อย่างนี้รู้ไหมว่า เดี๋ยวคนที่เราไปโกงมัน มันจะมาเอาชีวิตเรา..รู้ แล้วยังโกงกันไหม..โกง

เวลาทำชั่วมนุษย์เอาชีวิตเป็นเดิมพัน นี่คือสิ่งที่เห็นกันอยู่ในโลก”

“เที่ยวไปกลั่นแกล้งเอาเปรียบเขาอิจฉาตาร้อนเขา ทำเอาเขาบ้านแตกสาแหรกขาด พ่อแม่พี่น้องบ้านแตกสาแหรกขาด บางคนก็ถึงล้มถึงตาย

รู้ไหมว่า ถ้าเขารู้ว่าเราเป็นต้นเหตุแล้วเขาจะมาฆ่าเราบ้าง..รู้

แล้วมนุษย์ยังทำอย่างนี้กันอยู่ไหม..ทำ”

“โดยสรุปก็คือ เวลามนุษย์ทำความชั่วมักจะเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

เพราะฉะนั้น ผังทำชั่วที่ติดตัวมนุษย์ หรือโปรแกรมทำบาปของมนุษย์แต่ละคนในอดีต มันเป็นผังชีวิตทำความชั่วโดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

แล้วจะแก้ไขยังไงล่ะ

ในเมื่อผังชีวิตเดิมน่ะ มันเคยเอาชีวิตเป็นเดิมพันทำความชั่ว

มันเลยมีทางเดียว

จะต้องทำบุญเอาชีวิตเป็นเดิมพันขึ้นมาลบล้าง”

“เพราะฉะนั้น ที่จะต้องสร้างบารมี ก็เพื่อว่าจะฝึกทำความดีเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

เพื่อให้โปรแกรมฝ่ายบุญ หรือผังฝ่ายบุญ มันเข้มแข็งพอจะลบล้างผังบาปในอดีตได้

เหตุนี้จึงมีการสร้างบารมีกันขึ้น หลักการมีเท่านี้

ที่ต้องทำบุญเอาชีวิตเป็นเดิมพันและทำอย่างต่อเนื่อง เพราะจะให้ผังบุญอันนี้แหละไปลบล้างผังบาปที่เคยพลาดพลั้งทำไว้ในอดีต

มันลบล้างกันได้เมื่อไหร่ก็จบกันไป”

ต้องเติมบุญเติมบารมีตลอดทั้งวันทั้งคืน

“ทีนี้ก็เหลือแต่ทำใจหยุดทำใจนิ่งเข้าศูนย์กลางกาย

ทำใจหยุดใจนิ่งเข้าศูนย์กลางกายมันคืออะไร ก็ที่เราสวดกันไว้นั่นแหละ มรรคมีองค์ 8 ที่เราสวดธรรมจักรกัน

สัมมาทิฏฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ

เมื่อตั้งใจ เข้าใจแล้ว ทำใจให้ครบทั้ง 8 ประการ  มีอะไรเกิดขึ้นใจมันจะไปหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย

แต่ว่าส่วนมาก เวลาเรานั่งสมาธิกัน เราก็ปฏิบัติตามมรรคมีองค์ 8 ได้ครบ..นั่งนิ่งเลย

แต่พอออกจากวัดเท่านั้นแหละ พอขึ้นรถ เดี๋ยวก็มีเรื่องโน้นเรื่องนี้มาทำให้ใจวอกแวก

ตั้งแต่ตื่นนอนขึ้นมาก็เริ่มใจวอกแวกแล้ว

ขณะอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันอยู่ก็มีเรื่องอะไรให้มันจุกจิก พอจุกจิกเข้า ใจมันก็ออกจากศูนย์กลางกาย

แต่โดยทั่วไปนะมันก็เป็นด้วยกันอย่างนี้  มันเป็นไม่มากเดี๋ยวก็กลับมาที่ศูนย์กลางกาย มานึกถึงองค์พระดวงแก้วอีก”

“ขณะนี้แม้ในประเทศเรา ประเทศเพื่อนบ้าน ก็มีเรื่องใหญ่ๆ มีเรื่องสงคราม มีเรื่องการขัดแย้งโน่นนี่กันมาก มีการเดินขบวนกัน จะทั่วโลกแล้ว

ต้องการฝากนิดเดียว อะไรที่มันไม่ถูกไม่ต้องไม่ควร ที่เขาทำกันน่ะ ขอทีเหอะอย่าไปอนุโมทนาบาปกับเขานะ

พอคนที่เราไม่ชอบหน้ามันไปถูกไล่ออก มันไปถูกฆ่า ถูกฟันอะไรก็ไม่รู้ล่ะ อย่าไปสาธุเขานะ

ประเทศไหนกับประเทศไหนเขารบกันนั่นน่ะ ได้อาวุธใหม่ๆมาถล่มกัน แหมดีจังเลยสาธุ อย่าไปทำเขานะ

นับแต่นี้ไป ขอให้เก็บใจเอาไว้ที่กลางกาย ไม่ว่าจะอาบน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน ฉันภัตตาหาร รับประทานอาหาร สวดมนต์ไหว้พระอะไรก็ตาม  รักษาใจเอาไว้อย่างนี้ที่ศูนย์กลางกายอย่างนี้

จะเป็นการเติมบุญเติมบารมีให้ตัวเองตลอดทั้งวัน ตลอดทั้งคืน”

ช่วยกันเติมบุญให้ไทยเป็นปิ่นนาๆประเทศ

“ถ้าเราลูกหลานหลวงปู่ครูไม่ใหญ่คุณยายอาจารย์ ช่วยกันอย่างนี้ นอกจากจะเป็นการเติมบุญให้กับตัวเองแล้วยังเป็นการเติมบุญให้กับครอบครัวประเทศชาติพระพุทธศาสนาอีกด้วย”

“สมาชิกของวัดพระธรรมกายมีไม่น้อย ลูกหลานของหลวงปู่ครูไม่ใหญ่คุณยายอาจารย์มีไม่น้อย

ถ้าช่วยกันทำอย่างนี้ด้วยกันทุกคน รวมทั้งช่วยกันสวดธรรมจักรกันอีกด้วย

เรามีบุญอะไรก็ช่วยกัน แม้แต่บุญที่วัดข้างบ้านของเรานั่นแหละ ช่วยกันดูให้ดีทำกันให้ดี

ถ้าอย่างนี้อีกไม่นานสถานการณ์ในประเทศไทยนี่แหละจะพลิกฟื้นขึ้นมาอย่างชนิดหน้ามือเป็นหลังมือทีเดียว”

“ที่ปู่ย่าตาทวดเคยบอกไว้ว่า “เมืองไทยจะเป็นปิ่นประเทศ” ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ไม่ใช่เรื่องนิทานโบราณ แต่เป็นเรื่องจริง ขอยืนยันไม่นานเกินรอหรอก”

“เพราะไม่ว่าชนชาติไหนในโลก ถ้าไม่ใช่นับถือพระพุทธศาสนา เขาไม่รู้จักวิธีเติมบุญให้กับตัวเอง เขาไม่รู้จักการสร้างบารมีอย่างเป็นล่ำเป็นสัน

ประเทศพุทธที่รู้จัก หรือชาวพุทธที่รู้จักในประเทศไทยนี้ ที่จะตั้งใจทำบุญอย่างต่อเนื่อง สร้างบารมีอย่างต่อเนื่อง อย่างที่วัดพระธรรมกายเราทำนี้ มีน้อยวัด

ไม่ใช่ไม่มี แต่มีน้อยวัด

ก็พอมีอะไรก็ไปแห่โมทนาบาป..เสียดาย

ตั้งใจสร้างบุญกันเต็มที่ พอไปโมทนาบาปตูมเดียวเท่านั้น บุญที่ทำกันหยกๆหายวับไปกับตา”

“อันนี้ขอฝากพวกเราด้วย ตั้งใจเติมบุญตั้งใจสร้างบารมีของเราให้ดี เดี๋ยวเหอะที่ท่านเคยบอกเราไว้หลายปีที่แล้ว “วันหนึ่งเงินดอลลาร์กับเงินบาทราคาเท่ากัน” ขอยืนยันว่าเป็นของจริงไม่ช้าเกินรอเจ้าค่ะ”

“ถึงเวลา..ประเทศไทยจะต้องเป็นปิ่นนาๆประเทศด้วย อำนาจบุญกุศลที่พวกเราได้ตั้งใจสร้างกันมา เคียงบ่าเคียงไหล่กันมานี่แหละ ไม่ช้าเกินรอ ขอสาธุอนุโมทนาล่วงหน้าด้วยเจ้าค่ะ”

ที่มาภาพและเนื้อหา

การ์ด จากเว็บ Canva ดีไซด์โดย brightmind

และ คลิปจากช่อง GBNUS TV

คิดอย่างไรกับเรื่องนี้